Rusya’da ölüm haberi gizlice gelir.
Devlet televizyonunda savaşta ölenlerden nadiren bahsedilir. Savunma Bakanlığı yaklaşık üç aydır ölü sayısı açıklamadı. Yerel web siteleri tarafından yayınlanan memleketi zayiat listeleri devlet sırrı olarak ilan edildi.
Ancak sosyal medya aracılığıyla savaşın dehşeti sızıyor. Ukrayna, sosyal ağ Telegram’da Rusya’da muhalefeti kışkırtmayı umarak düşman cesetlerinin görüntülerini yayınlıyor. Geçen ay en az 400 askerin öldüğü Siversky Donets Nehri’nin başarısız geçişi gibi harap Rus mevzilerinin fotoğrafları, sayısız gencin hayatını yakıp kül eden şiddetin ipuçlarını veriyor.
Kardeşi Mariupol’da savaşırken öldürülen Aleksandr Kononov, Nisan ayında The New York Times’a, yerde sıralanmış düzinelerce siyah ceset torbasını hatırlatarak, “Orada duruyorsunuz ve gözyaşlarınız artık akmıyor bile” dedi. askeri morg tarafından bir depo. “Vücudunda su kalmadı.”
Rus askerlerinin birçok akrabası, oğullarının, kocalarının ve kardeşlerinin ölü mü, sağ mı olduğunu bilmeden haftalar hatta aylar geçti. Askerlerin savunucuları, Rus askeri bürokrasisinin Ukrayna’daki kayıpların ölçeğine hazırlıksız göründüğünü söylüyor. Savunma Bakanlığı, 25 Mart’taki son zayiat duyurusunda, ölüm sayısını 1.351 olarak belirledi. Batılı yetkililer, gerçek ölü sayısının şimdiki rakamın 10 katından fazla olabileceğini söylüyor.
500’den fazla mürettebatı bulunan Rusya’nın Karadeniz Filosu’nun amiral gemisi Moskova’da hayatını kaybeden denizcilerin bazı aileleri, iki ay sonra hala gerçeği öğrenmek için mücadele ediyor. Gemideki bir askerin açık sözlü babası Dmitri Shkrebets, Pazartesi günü Başkan Vladimir V. Putin’e yönelik öfkeli bir Telegram gönderisi yayınladı.
“Neden hiçbir şey olmamış gibi davranıyorsun?” Bay Shkrebets sordu. “Hepimiz öleceğiz ama hepsi şehit olmayacak, birilerinin kanın hesabını vermesi gerekecek!”
Askeri bir aileden gelen hükümete karşı öfke ve hayal kırıklığının ender bir ifadesiydi. Ancak Rus askerlerine kanunî yardım sağlayan bir insan hakları grubuna liderlik eden Sergei Krivenko, bir telefon görüşmesinde, Rus toplumunun çoğu için ölümlerin “bu kadar çarpıcı bir izlenim bırakmadığını” söyledi. Çoğu durumda, askerler yerine profesyonel askerler ölüyor. Ölüm ilanlarını inceleyen Rus gazetecilere göre, orantısız bir şekilde yoksul bölgelerden geliyorlar.
Bay Krivenko, “Ölümleri “normallik” demek zor ama bir anlamda normallik olarak algılıyorlar” dedi.