PAVLIVKA, Ukrayna — Sokakları tek başına dolduran bir çoban köpeği, bu yıkılmış köydeki tek yaşam belirtisiydi. Alevler okulun kirişlerini yaladı ve günün erken saatlerinde Rus topçu atışlarının ardından birkaç sokak ötede yanan bir evden duman çıktı.
Duman ve molozların arasında Pavlivka şüpheli bir ödül gibi görünebilir. Ancak, üç hafta önce Rus güçlerinden geri aldıktan sonra, geçen hafta onu savunan Ukrayna birlikleri için, Ukrayna’nın büyük bir kısmı ve dünyanın geri kalanı, doğudaki son iki şehrin düşmesiyle donup kaldığında, bu nadir bir başarı olarak kabul edildi. Luhansk Eyaleti ezici Rus ateş gücüne sahip.
Bitişikteki Donetsk eyaletinin bu küçük köşesinde, kendinden emin bir mekanize tugay trendi alt üst ediyordu.
Pavlivka’nın geri alınmasına katılan Ukraynalı komutanlardan biri. Kryha kod adını kullanıyor.
Birlik komutanı zaferle, “Seni bir daha gördüğümde bir yeri kurtaracağımızı söylemiştim” dedi. “Eh, bizde.” Ukrayna ordusunda görev yapan çoğu subay gibi, bir tanksavar birimine başkanlık eden 30 yaşındaki binbaşı komutan, yalnızca Buz anlamına gelen Kryha kod adıyla tanımlanmayı istedi.
En yakın Rus mevzilerinden sadece birkaç mil uzakta bulunan Pavlivka, Ukraynalılar için tehlikeli bir dayanak olmaya devam ediyor. Ruslar, köyü kaybettiğinden beri o kadar şiddetli bir şekilde bombaladı ki, girişte sadece küçük bir Ukraynalı asker grubu kaldı. Hâlâ orada yaşayan birkaç sivil gizleniyordu, hiçbir yerde görünmüyordu.
Doğu ve güney Ukrayna’daki köyler, kasabalar ve şehirler, Rus kuvvetlerinin son beş ayda yavaş ve öğütücü ilerlemelerini gerçekleştirerek, Ukrayna birliklerini acımasız topçu saldırılarıyla yumruklayarak ve on binlerce asker ve sivili öldürerek benzer yıkımlara maruz kaldı.
Yine de Pavlivka’nın geri alınması, aylarca geri adım attıktan sonra bölgedeki Ukrayna birlikleri için hoş bir dönüş oldu. Aynı zamanda onlara düşmanın yakından bir görünümünü verdi ve gördükleri onlara güven verdi.
Tanksavar füze birliğinin komutan yardımcısı Kıdemli Teğmen Andriy Mikheichenko, “İnsanların kendilerine inanmaları, düşmanı görmeleri, yakalandıklarını, öldürüldüklerini görmeleri ve kolayca vurulduklarını görmeleri gerekiyordu” dedi. “Ayrıca, birçok yeni üyemiz var. Bu insanların da başarıyı hissetmeleri gerekiyordu.”
Rusya-Ukrayna Savaşını Daha İyi Anlayın
- Tarih :İşte Rusya ve Ukrayna’nın ilişkileri ve çatışmanın nedenleri hakkında bilinmesi gerekenler.
- Yerde :Doğu Ukrayna’da ölümcül bir yıpratma savaşı sürerken, Rus ve Ukrayna kuvvetleri çok sayıda silah kullanıyor.
- Dış Basınçlar: Hükümetler, spor organizasyonları ve işletmeler Rusya’yı cezalandırmak için adımlar atıyor. İşte ülke dışına çıkan şirketlerin listesi.
- Güncellemeler: Gelen kutunuzda en son güncellemeleri almak için buradan kaydolun. Times ayrıca gazeteciliğini dünya çapında daha erişilebilir kılmak için bir Telegram kanalı başlattı.
Ukrayna’nın 53. Tugayının 21 Haziran’da köyü ele geçirdiğini söyledi. Gece boyunca, köyde görev yapan komutan da dahil olmak üzere 10 Rus mahkumun teslim olması için pazarlık yaptılar.
Operasyonu yöneten Kryha, birliklerinin saldırının hem zamanlaması hem de yönü ile Rusları hazırlıksız yakaladığını söyledi.
Bu onlar için tam bir sürpriz oldu” dedi. “Onları ileri geri gitmesinler diye kuşattık. Engellendiler. Yardımlarına gelebilecek takviye kuvvetlerini de engelledik.”
Üssündeki, duvarları haritalar ve çevredeki kırsal bölgelerin görüntü akışlarıyla kaplı bir yeraltı operasyon odasında otururken, Ukraynalıların minimum zayiat sağlamak için harekete geçmeden önce bir ay boyunca saldırılarını planladıklarını söyledi. Hazırlıkların sonuç verdiğini ve 48 saat içinde köyün güvenliğini sağladıklarını, sadece bir askerin öldüğünü ve üç askerin yaralandığını söyledi.
Düşman kuvvetleri, yarısı Rus deniz piyadeleri ve diğer yarısı doğu Ukrayna’daki ayrılıkçı bölgelerden gelen Rus yanlısı kuvvetlerden oluşan yaklaşık 150 kişiden oluşuyordu, ancak kendilerinin kayıtsız ve çok akıllı olmadıklarını söyledi.
Pazar günü Pavlivka’yı ziyaret eden komutan, merkez meydanın yanındaki üç Rus zırhlı aracının enkazını gezdi. Bir araç, karmakarışık bir metal yığınına indirgendi, kulesi öyle bir güçle havaya uçtu ki, caddenin 100 metre uzağında kaldı.
Merkez binaları ağır hasar gördü ve yangında yandı. “Bu savaşın ne yaptığını görüyor musun?” dedi binbaşı.
Cadde boyunca Ruslar, karargahları olarak bir yerleşim bölgesini kullanmışlardı. Rus kod işareti Z ile işaretlenmiş terk edilmiş bir SUV, savaştan kalan enkazın ortasında avluda duruyordu. Rus komutan burada yakalandı. Kryha, “Dışarı çıktı ve hemen ellerini kaldırdı” dedi.
Kısa sokak savaşları oldu ama Ruslar çok az savaştı. Komutan, “Artık mantıklı olmadığını anladılar” dedi. “Devam edemediler.”
Ukraynalılar esir almakla çıkmaza girmeyi planlamamışlardı, ama sonunda Ruslardan 10’unu aldılar. Kryha, Rus komutanın silahsız olarak kendi tarafına geri çekilmesine izin verilmesini istediğini ancak Ukraynalıların bunu kabul etmediğini söyledi.
Adamları, Rusların yanında savaşan Ukraynalılar için daha az endişe gösterdi. Savaşta düzinelercesi öldürüldü ve geri kalanı kaçtı.
Tutsakları gören ve onlarla konuşan Teğmen Mikheichenko, düşman esirlerin hepsinin Kırım’daki Simferopol’deki Rus deniz üssünden bir deniz piyade tugayının üyeleri olduğunu söyledi.
“İyi sözlü, eğitimli ve donanımlıydılar” dedi. “Ama hepsi yorgundu ve motivasyonları yoktu.”
Şubat ayından bu yana savaştıklarını, ilk olarak Rus kuvvetlerinin savaşın başlarında ele geçirdiği Kherson şehrinde olduğunu söyledi. Daha sonra birlik liman kenti Mariupol için savaşa atıldı ve Azovstal çelik fabrikasının kontrolü için Ukrayna birliklerine karşı haftalarca süren bir kampanya yürüttü. Ardından, ara vermeden, denizciler Pavlivka’daki cephe pozisyonlarına gönderildi.
Ukraynalılar tarafından ele geçirilen bazı eşyalar, üniformalar ve silahlar arasında savaşta öldürülen Ruslardan birine ait bir günlük de vardı. Sibirya’nın Kemerovo şehrinden bir çavuş, karısına sevgi dolu bir veda mektubu yazmıştı. Teğmen Mikheichenko, “Belki bir şeyin yaklaştığını hissettiler” dedi.
Teğmen, günlük kayıtlarından bazılarının fotoğraflarını The New York Times’a verdi. Çavuş ayrıca Rusların Mariupol’a başarısız bir saldırısı ve Ukrayna güçlerinden top ateşi altında kalmanın korkunç deneyimi hakkında yazdı. Ertesi gün şunları yazdı: “Başka bir saldırı olacağını söylediler. Gerçekten gitmek istemiyorum ama ne yapmalıyım?”
Ayrıca Rus askerlerinin yağmaladığı hakkında yazdı. “Adamlar dairelere gittiler ve büyük çantalar çıkardılar. Tüm görkemiyle yağmalıyor” diye yazdı. “Bazıları sadece ihtiyaç duyduklarını, bazıları ise eski bir televizyon setinden büyük bir plazma televizyona, bilgisayarlara ve pahalı alkole kadar her şeyi aldı.”
Ruslara bir yenilgi vermek, 53. Tugay için özellikle önemliydi. Şubat ayındaki savaşın başlangıcında, tugay, Mariupol’a giden stratejik bir otoyolu koruyan Volnovakha kasabasını savunuyordu. Ancak Mart ayının ortalarında kasabayı terk etmeye ve yaklaşık 20 mil geri çekilmeye zorlandılar, hatta Pavlivka’yı bile kaybettiler.
Vuhledar kasabasına geri döndüler, büyük ölçüde terk edilmiş, hırpalanmış yüksek apartman bloklarından oluşan bir yığın, kuşatılmış birkaç sakinin kapılara sarıldığı ve avlularda odun ateşinde yemek pişirdiği. Elektrik ya da su olmadığı için, erzak ve hırsızlardan korunmak için orduya güvendiklerini söylediler.
65 yaşındaki Volodymyr adlı emekli bir madenci, sakinlerinin Rus topçularından daha iyi korunduğunu öğrendiği bir binanın kuzey tarafındaki avluda bir bankta oturuyordu. “Ayrılmayı düşünmedim” dedi. “Karım burada gömülü ve onunla birlikte dinleneceğim.”
Kryha, yıkıma rağmen Pavlivka’nın gerekli desteği sağladığını söyledi. “Geri döndük, geri döndük, geri döndük” dedi. “Sonra ayağa kalktık ve durduk. Güç ve kaynak kazandık. İnsanlar daha fazla deneyim kazandı. Şimdi gerçekten savaşabileceklerini anladılar.”
Kamila Hrabchuk, Ukrayna’nın Kurakhove kentinden gelen haberlere katkıda bulundu.