LVIV, Ukrayna — Binlerce genç erkek ve kadın Ukrayna’da ön saflara yerleşirken, her biri arkalarında ortak nefeslerini tutan aile üyeleri ve arkadaşlar bırakıyor.
Bu savaşçıların birçoğunun daha önce hiçbir askeri deneyimi olmadığı için, Ukrayna ülkesindeki aileler, savaşa giden oğulları ve kızları, eşleri ve ebeveynlerin yeni ve beklenmedik gerçekliğini yönetmeyi öğreniyor.
Liubov ve Victor Polishchuk’un 39 yaşındaki oğlu Oleksii, savaşın başlarında toprak savunması için gönüllü oldu. Son haftalarda doğuya cepheye gönderildi ve şimdi onunla nadiren telefonda konuşuyorlar.
Bayan Polishchuk, “Bu durum bizim için çok korkutucu” dedi, ancak Ukrayna’daki herkesin “sahip olduğumuz her şeyle: hatta hayatlarımızla” savunma zamanının geldiğini de sözlerine ekledi.
Yine de, çocuğunun savaşa gönderildiğini görmenin herkes için hala bir meydan okuma olduğunu söyledi. Ve oğlunun onlara gördüklerinin sadece bir kısmını anlattığını, onları savaşın en kötüsünden korumaya çalıştığını biliyor.
Bayan Polishchuk, “Onunla nadiren konuşuyoruz çünkü telefonu çoğu zaman kapalıdır” dedi. “Yani bir pozisyondan hareket ettiklerinde, o bizi aradığında ve sadece birkaç dakikalığına her şeyin yolunda olduğunu söylemek için.”
Savaştan önce oğlu, karısını ve 3 yaşındaki oğlunu desteklemek için pencere ve kapı tamirinde çalışıyordu. Savaş çıkınca şirket kapandı. Karısının çalıştığı yer de öyle.
Nispeten güvenli bölgedeki düşük riskli görevlerden çoğunlukla sorumlu olan bölgesel bir yedek kuvvet olan Lviv’deki bölgesel savunma kuvvetlerine katılmaya karar verdi. Ancak bu kuvvetler, giderek artan bir şekilde, savaşın en şiddetli olduğu ülkenin doğusuna gönderildi ve Oleksii, ilkbaharda oraya yerleştirildi.
Ailesi onun yeterli eğitim almadığından ve ekipman eksikliğinden endişe ediyor, ancak rolünün gerekli olduğunu da söylüyorlar. Ukrayna ordusunun galip geleceğinden ve oğullarının sağ salim eve döneceğinden umutlular.
Bay Polischuk, “Birinin oraya gitmesi gerekiyor,” dedi. “Elbette onun burada olmasını isterdik ama bu bize bağlı değil. Sadece her şeyin iyi olmasını umabiliriz.”
Doğudaki muharebe rollerinde görev yapan askerlerin çoğu genç erkeklerdir ve birçoğu arkalarında eşler, partnerler ve ağır bir psikolojik yük üstlenen anne babalar bırakmaktadır.
Danışmanlık diploması olan 35 yaşındaki Mariia Stetsiuk, 2015 yılında doğu Ukrayna’da Rus yanlısı ayrılıkçılara karşı savaşırken yakın bir arkadaşını kaybetti. Ön cephedeyken ondan acı haber bekleyişini hatırlıyor. Ukrayna’nın tam ölçekli işgali Şubat ayında başladığında, başkalarının elde etmesi çok zor bulduğu desteğe ihtiyaç duyacağını biliyordu.
Geçen ay, sevdikleri savaşa gönderilen kadınlar için çevrimiçi bir destek grubu kurdu. Ukrayna’nın dört bir yanından kadınların yer aldığı gruplar her hafta görüntüleyerek buluşuyor ve karşılıklı destek sağlıyor.
Bayan Stetsiuk, “Maalesef bu rakamlar daha da artacak,” dedi, “bu yüzden şimdi insanlara yardım etmek istiyoruz.”